Helena Bernasowska urodziła się w 1906 r. w Golinie k/Jarocina i tamże mieszkała, jedna z najlepszych hafciarek haftu snutkowego w Golinie, jedynego w Polsce ośrodka, w którym do dziś kultywuje się tego rodzaju hafty. Zmarła.

Haftować nauczyła się jako mała dziewczynka. Swe umiejętności doskonaliła na kursach hafciarskich organizowanych dla kobiet golińskich przez Helenę Moszczeńską, która w ten sposób uchroniła tę dziedzinę wytwórczości ludowej przed całkowitym zanikiem. Haft snutkowy stosowany do zdobienia czepców, krez, fartuchów i koszul znalazł nowe zastosowanie jako dekoracja obrusów i serwetek oraz bielizny kościelnej. Już w okresie międzywojennym snutki golińskie prezentowane były na wystawie rzemiosła i sztuki ludowej w Poznaniu zyskując duże uznanie i zapotrzebowanie. Po II wojnie światowej H. Bemasowska przejmuje inicjatywę organizowania następnych kursów hafciarskich i zabiega o zbyt wyrobów w mieście. Nawiązuje współpracę ze Spółdzielnią CPLiA, później też ze Zrzeszeniem Rękodzieła Ludowego i Artystycznego w Poznaniu oraz Muzeami. Jest współorganizatorem pokazów, konkursów i wystaw haftu golińskiego. Sama, nadzwyczaj pracowita uczestniczy niemal we wszystkich konkursach i wystawach sztuki ludowej regionu Wielkopolskiego pokazując własne hafty snutkowe zastosowane w tradycyjnym stroju ludowym jak również we współczesnych formach użytkowych: obrusach i serwetach. Hafciarka otrzymuje liczne nagrody, m.in. I nagrodę w konkursie na sztukę ludową województwa poznańskiego w 1973 r., a jej prace eksponowane na licznych wystawach były zawsze prawdziwą ozdobą i cieszyły się najwyższym uznaniem.

Marian Pokropek