Kazimierz Markiewicz urodził się w 1927 roku. Mieszkał w Wierzchowinach, na Ziemi Radomskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej podjął pracę w wiejskiej kuźni. Wytrwale uczył się trudnego zawodu i doskonalił swój warsztat wykonawczy w zakresie wytwarzania przedmiotów niezbędnych w gospodarstwie wiejskim. Uzdolnienia artystyczne rozwijał zaś pod wpływem Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu, zainteresowanego ludowym kowalstwem. Uczestniczył w organizowanych przez muzeum przeglądach i wystawach, targach i kiermaszach sztuki ludowej. Od 1979 do 1988 roku brał udział w ogólnopolskich  konkursach Biennale Kowalstwa Ludowego, a nieco wcześniej, w 1973 roku, rozpoczął współpracę z „Cepelią”, ośrodkami kultury i galeriami. W 1989 roku Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie zorganizowało indywidualną wystawę jego prac.

Kazimierz Markiewicz wykonywał tradycyjne narzędzia i sprzęty gospodarcze oraz przedmioty o charakterze artystycznym: świeczniki, kraty, zestawy kominkowe, kosze, krzyże, tasaki z charakterystycznymi główkami różnych zwierzaków, podkówki. Był świadom tego, że kowalstwo ludowe należy do tych dziedzin sztuki ludowej, które dziś stosunkowo szybko zanikają. Jego kuźnia stała się wobec tego miejscem spotkań kowali. Była także warsztatem, w którym młodzież przyuczała się do kowalstwa i miejscem szkoleń. Swoje umiejętności i kuźnię – warsztat pracy – artysta przekazał synowi Bogusławowi, który, podobnie jak ojciec, uczestniczył w kilku edycjach Biennale Kowalstwa Ludowego.

Kazimierz Markiewicz był członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych – był Wiceprezesem Zarządu Głównego STL, członkiem zarządu i prezydium.

Kazimierz Markiewicz zmarł 10 sierpnia 2009 roku.

Barbara Zagórna-Tężycka