Wieniawa, w której mieszkał Marian Pełka to wieś w okolicach Przysuchy, na pograniczu regionów opoczyńskiego i radomskiego, gdzie tradycje wiejskiej muzyki instrumentalnej są ciągle żywe. Charakterystyczną dla tych obszarów kapelę tworzyły trzy instrumenty: harmonia pedałowa (Marian Pełka ur.1936- zm.2013), skrzypce (Stefan Jarosiński), bęben z brzękadłami (Józef Lipiński).
Mistrz kapeli wieniawskiej- harmonista Marian Pełka, był spadkobiercą i kontynuatorem rodzinnej tradycji muzykowania. Ojciec Mariana Pełki był znanym skrzypkiem, a brat Władysław grał na harmonii. Marian Pełka grał na harmonii pedałowej, trzyrzędowej i rozciąganej. Przez wiele lat należał do znanej kapeli braci Jana i Stanisława Wlazłów z Kłudna.
Kapela Pełki miała w swoim repertuarze podstawowe tradycyjne melodie regionu: mazurki, mazury, oberki, śniatówki i polki. Marian Pełka był dużą indywidualnością muzyczną. Grał często na weselach i zabawach, występował w regionalnych przeglądach folklorystycznych (Dni Kolbergowskie w Przysusze), współpracował ze Stowarzyszeniem „Dom Tańca” w Warszawie oraz z Domem Kultury w Wieniawie. Odbywał wspólne koncerty z folkowym zespołem „Kapela ze wsi Warszawa”. W 1997 r. na Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu kapela Mariana Pełki zdobyła główną nagrodę – „Złotą Basztę”.

Barbara Zagórna-Tężycka