Marianna Kozłowa urodziła się 5 VIII 1910 r. w Machowie k/Tarnobrzegu, mieszkała w Baranowie Sandomierskim. Jej ojciec Wojciech Wiącek był chłopskim działaczem społeczno-politycznym. Patriotyczna atmosfera domu rodzinnego sprawiła, że Maria od najmłodszych lat brała czynny udział w życiu społeczno-kulturalnym wsi. Z jej inicjatywy w okresie międzywojennym powstał we wsi amatorski zespół teatralny i folklorystyczny. Działalność tę wznowiła bezpośrednio po zakończeniu wojny organizując nowy zespół ,,Lasowiak”. Już w 1949 r. zespół ten bierze udział w Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych oraz w 1950 r. w Festiwalu Muzyki Polskiej w Warszawie. Po 1975 r. z inicjatywy Wojewódzkiego Domu Kultury w Tarnobrzegu organizuje kolejny zespół folklorystyczny „Lasowiacki” w Baranowie Sandomierskim. Zespół ten wystawiał kilka widowisk regionalnych prezentując pieśni, tańce i obrzędy Lasowiaków. Występował na kilku festiwalach i przeglądach zespołów folklorystycznych w Tarnobrzegu, Rzeszowie, Kolbuszowej, Kazimierzu Dolnym, Płocku, Krakowie, Lublinie, Mielcu, Zawierciu. W l977 r. na IX Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym Maria Kozłowa wystąpiła jako solistka Zespołu zdobywając I nagrodę.

Obdarzona dobrą pamięcią i zdolnościami aktorskimi była wspaniałą odtwórczynią folkloru: znała wiele pieśni, gawęd, potrafiła barwnie opowiadać o starych zwyczajach i obrzędach ludowych z terenu Puszczy Sandomierskiej (Lasowiaków). Była także uzdolnioną pisarką, układała teksty piosenek, oracje weselne, humoreski i opowiadania.

M. Kozłowa była także uzdolnioną twórczynią w zakresie plastyki obrzędowej, tkactwa, hafciarstwa, wycinankarstwa, malarstwa a nawet rzeźby i zabawkarstwa. Wielokrotnie uczestniczyła w konkursach i przeglądach sztuki ludowej organizowanych przez muzea w Rzeszowie, Kolbuszowej oraz WDK w Tarnobrzegu. Jej hafty dwukrotnie pokazywane były na ogólnopolskich wystawach w Toruniu. W konkursie „Haft ludowy” (Toruń 1979) zdobywa nagrodę. Trzecią dziedziną działalności Marii Kozłowej było kolekcjonerstwo. Dzięki jej staraniom zebrane zostały zabytki tradycyjnej kultury i sztuki ludowej Lasowiaków. Przedmioty te służyły jako rekwizyty do przedstawień folklorystycznych dla Zespołu ,,Lasowiacy”, ale także jako eksponaty Lasowiackiej Izby Regionalnej utworzonej w 1977 r. w domu prywatnym Anny Rzeszut. Wiele eksponatów przekazanych zostało do muzeów etnograficznych w Kolbuszowej, Rzeszowie i Krakowie. Wielokrotnie nagradzana. Należała do STL. Zmarła.

Marian Pokropek