Urodził się w 1932 r. w Derewicznej koło Radzynia Podlaskiego. W 1951 r. zdał maturę w Komarówce Podlaskiej. W 1955 r. uzyskał dyplom magistra filologii polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Najpierw pracował jako nauczyciel, a w latach 1957-1967 w Wojewódzkim Domu Kultury w Lublinie jako instruktor, kierownik Poradni Kulturalno-Oświatowej i wicedyrektor, w latach 1967-1969 był wicedyrektorem Wydziału Kultury i Sztuki urzędu wojewódzkiego w Lublinie, a następnie do 1973 r. dyrektorem biura Zarządu Głównego Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Od 1973 r. pracował na różnych stanowiskach (członek kolegium redakcyjnego, sekretarz redakcji, naczelny redaktor) kolejno w czasopismach: ,, Wieści”, „Twórczość Ludowa”, „Tygodnik Współczesny”, „Żywią i Bronią”, ,,Ku Wspólnocie”. W 1957 r. na Kursie Związku Teatrów i Chórów Ludowych poznał wartości folkloru, o czym tak sam pisał: „Tam urzekły mnie głębokie pokłady artystyczne tkwiące w kulturze ludowej”. Kierując Zespołem Widowiskowym WDK w Lublinie wystawił „Bandoskę” według swego scenariusza opartego na pieśni, poezji i muzyce ludowej. Opracował też dalsze scenariusze: „Rzecz chłopska”, „Chmielaki”, ,,Oj, ziemio, ziemio,” i inne. Był współorganizatorem Stowarzyszenia Twórców Ludowych, dyrektorem biura Zarządu Głównego i przez wiele lat sekretarzem Rady Naukowej. Zainicjował Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym. Zorganizował jego pierwszą edycję opartą na jedynej dotąd w Polsce formule prezentacji autentycznych muzykantów ludowych i śpiewaków - nosicieli folkloru. Festiwal stał się niezwykle barwną i kulturotwórczą imprezą ogólnopolską. Jako publicysta poświęcił setki artykułów na łamach wielu czasopism problemom mecenatu nad kulturą ludową i ochroną jej dziedzictwa. Wywarł wielki wpływ na percepcję kultury ludowej w szerokich kręgach społeczeństwa.

Stanisław Weremczuk zmarł w 2008 roku.

Aleksander Błachowski