Jan Hołubowski urodził się w 1908 roku w Piłokańcach na Wileńszczyźnie. Był jednym z najwybitniejszych cymbalistów wileńskich. Wywodził się z rodziny kultywującej tradycje muzyczne swego regionu. Podobnie jak trzech braci był krawcem. Uprawiał swój zawód wędrując przez wsie i miasteczka świadcząc usługi krawieckie. Z zamiłowania Jan Hołubowski był muzykiem. Grał na zabawach i weselach modne w tym czasie polki, mazurpolki, kadryle, kozaki, lawonichy i tanga.

Po II wojnie światowej osiadł w Braniewie. Jako cymbalista często brał udział w konkursach i festiwalach: w Kazimierzu Dolnym w Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych, w Gryfinie k/Szczecina w ,,Tumieju Cymbalistów Wileńskich”, w Gdańsku w Jarmarku Dominikańskim, w Lidzbarku Warmińskim na ,,Zajazdach Cymbalistów”.

Jan Hołubowski był wielokrotnie nagradzany. Zbiory nagrań artysty znajdują się, m.in. w: Radiowym Centrum Kultury Ludowej w Warszawie, Instytucie Sztuki PAN, Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie.

Artysta był znanym wykonawcą cymbałów wileńskich, które znajdowały nabywców w kraju i za granicą. Jeden z instrumentów Jana Hołubowskiego otrzymał król Tajlandii w prezencie od polskich służb dyplomatycznych. Cymbały artysty znajdują się w zbiorach muzealnych, m.in. w Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu.

Jan Hołubowski przez wiele lat kształcił młodzież w trudnej sztuce gry na cymbałach, pozostawiając godnych siebie następców. Uczniowie zapamiętali mistrza jako kresowego szlachcica, rubasznego, dowcipnego i zawsze przyjaznego ludziom.

Jan Hołubowski zmarł w 1996 roku.

Marian Pokropek/Tomasz Strączek