Urodziła się w 1934 r. w Krakowie, zamieszkała w Przegini, woj. małopolskie. Ukończyła filologię romańską na Uniwersytecie Jagiellońskim i pedagogikę na WSP w Krakowie. Od 1958 do 1975 r. pracowała w Wojewódzkiej Radzie Narodowej, w Wydziale Kultury w Krakowie,  od 1975 r. w Urzędzie m. Krakowa. Zajmowała się folklorem i sztuką ludową. współpracowała z instytucjami kultury w terenie oraz instytucjami centralnymi, Ministerstwem Kultury i Sztuki, Fundacją „Cepelią”. Działała na rzecz podtrzymania i rozwoju twórczości ludowej. Organizowała konkursy i wystawy pokonkursowe o zasięgu wojewódzkim, powiatowym i ogólnopolskim (kowalstwo, rzeźba, garncarstwo, pisanka). Była inicjatorką konkursów lokalnych na wyroby z drewna na Podhalu, malarstwa na szkle w Rabce i Zakopanem, na ozdoby bibułkowe w Rabce, Tokarni, Myślenicach, Żywcu, malowane chaty w Zalipiu, konkurs Biennale Rzeźby Ludowej Karpat Polskich w Nowym Sączu. Organizowała konkursy z zakresu folkloru, tańca i muzyki, gwary oraz ginących zwyczajów i obrzędów. Była współinicjatorką imprez folklorystycznych m.in. Międzynarodowego Festiwalu Folkloru Ziem Góralskich w Zakopanem, Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Żywcu, Festiwalu Dziecięcych Zespołów Folklorystycznych w Rabce.

Janina Glanowska współuczestniczyła w założeniu Krakowskiego Oddziału STL, a od 1980 r. pełniła funkcję Przewodniczącej Rady Społeczno-Programowej.

W uznaniu zasług dla kultury ludowej została odznaczona: Srebrną Odznaką za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej (1969), Odznaką Zasłużony Działacz Kultury (1970), Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1972), Srebrny Krzyż Zasługi (1977), Złota Odznaka za Zasługi dla Ziemi Krakowskiej (1984), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1986).

Janina Glanowska zmarła w 2011 roku, została pochowana na cmentarzu w Przegini k/Krakowa.

Barbara Tężycka