Krystyna Fabisiak urodziła się 11 lutego 1924 roku w Lemanach. Pochodziła z rodziny chłopskiej, była jedynaczką. Hafciarstwa nauczyła się od matki oraz sąsiadek. Po wojnie straciła dom, jej pierszy mąż nie wrócił z obozu w Sztutowie.

Haft z okolic Pułtuska znany był jako ozdoba kołnierzy, mankietów i przyramków koszul kobiecych i kołnierzyków koszul męskich. Były to bogate i skomplikowane motywy określane nazwami „kółka”, „zielka”, „wiatraczki”, „piły”, wykonane białą lub czerwoną nitką. Dla podkreślenia używano koloru czarnego. Już w okresie międzywojennym hafty ze stroju ludowego znalazły zastosowanie w zdobnictwie obrusów, serwet i serwetek. Forma zdobienia obrusów i serwet znalazła także szerokie zastosowanie po wojnie, a do jego rozwoju przyczyniła się cepeliowska Spółdzielnia „Twórczość Kurpiowska” w Pułtusku i Spółdzielnia „Kanon”, której Krystyna Fabisiak była członkiem.

Oprócz haftów artystka wykonywała plastykę obrzędową i dekoracyjną, pisanki tzw. „oklejanki” i pająki. Jej prace wyróżniają się doskonałym tradycyjnym wzornictwem, wysokimi umiejętnościami wykonawczymi i walorami estetycznymi, były też wielokrotnie nagradzane w konkursach i na wystawach sztuki ludowej w Ostrołęce, Lublinie, Pułtusku, Wyszkowie, Warszawie.

W 1988 roku w Domu Sztuki Ludowej w Warszawie została otwarta indywidualna wystawa prac artystki nosząca tytuł: „Puszcza Biała – Krystyna Fabisiak”. W latach 1974-1991 twórczyni uczestniczyła w wielu prezentacjach i pokazach sztuki ludowej, Cepeliadach, jarmarkach, m.in. w Gdyni, Krakowie, Węgorzewie. Od 1985 roku uczestniczyła w kiermaszach i warsztatach etnograficznych organizowanych w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie oraz w programach edukacji regionalnej realizowanych w szkołach i ośrodkach kultury. Za działalność artystyczną została odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Krystyna Fabisiak zmarła 1 października 2009 roku.

Barbara Zagórna-Tężycka