Typowe dla Wielkopolski kapele ludowe składały się z dwóch instrumentów: dudów i skrzypiec. Taką kapelę tworzyli dwaj muzycy: Antoni Krzyżoszczak ur. w 1908 r. zamieszkały we wsi Topólko w dawnym powiecie rawickim, grający na dudach i o rok młodszy Stanisław Nawrot zamieszkały we wsi Sobiałkowo, grający na skrzypcach podwiązanych. (Tradycyjnie strunnicę skrzypiec podwiązywało się sznurkiem, by dźwięk skrzypiec był wyższy i dobrze współgrał z piszczałką dudów).

A. Krzyżoszczak na dudach grał od młodości. Instrument odziedziczył od dziadka, a grać na nim nauczył się sam, podpatrując grę starszych muzykantów. Obdarzony dobrym słuchem szybko przyswajał stare melodie grane na weselach i zabawach wiejskich. Mając 15 lat po raz pierwszy zagrał zarobkowo na weselu. A. Krzyżoszczakowi przygrywał na skrzypcach S.  Nawrot, także utalentowany muzyk grający od młodości. Repertuar mieli bardzo duży oparty o stare melodie wielkopolskie: wiwaty, oberki, mietlorze, marsze weselne, obracane, przodki i in. Często do gry wprowadzali własne melodie. Obaj muzycy byli chętnie zapraszani na wesela. Znano ich wokół Rawicza, Krotoszyna, Gostynia. Powiatowy Dom Kultury w Rawiczu umożliwił im występy na imprezach folklorystycznych. Było ich wiele: konkursy, przeglądy, pokazy, festiwale w Rawiczu, Kościanie, Poznaniu, Płocku, Kazimierzu Dolnym i w wielu innych miastach Polski. Stamtąd muzykanci przywozili dyplomy nagrody, wyróżnienia.

Agnieszka Pokropek