Tadeusz Czwordon urodził się w 1919 r. w Ostrzeszowie, w Wielkopolsce w rodzinie zamiłowanych muzyków-amatorów. Mieszkał w Ostrowie Wielkopolskim, woj. wielkopolskim. Miał wykształcenie muzyczne i wieloletnią praktykę muzykowania. Potrafił grać na kilku instrumentach: na skrzypcach i dudach wielkopolskich, także na basetli, klarnecie, fagocie.

Związawszy się z kapelą dudziarzy w Ostrowie Wlkp. uczestniczył w wielu przeglądach, konkursach i festiwalach folklorystycznych. Był uczestnikiem Ogólnopolskich Konfrontacji Kapel Dudziarskich w Poznaniu, Biesiad Koźlarskich koło Zbąszyna, festiwalach folklorystycznych w Płocku, Kazimierzu Dolnym, Mielcu, Zielonej Górze, Poznaniu. Często też występował na okolicznościowych koncertach w różnych miastach Polski. Kilkakrotnie był na występach za granicą.

Drugą, obok gry na instrumentach pasją T. Czwordona było kolekcjonerstwo instrumentów muzycznych. Pozyskując różne stare instrumenty, niekiedy zniszczone i niekompletne potrafił je naprawić, odnowić - przywrócić do dawnej świetności. Czynne zbieractwo rozpoczął w 1969 r. Zdołał zgromadzić pokaźną kolekcję instrumentów muzycznych pochodzenia ludowego i instrumentów używanych w ludowych kapelach i zespołach takie jak: skrzypce, basy kaliskie, gitary, tlety, mandoliny, cytry i in. Obok instrumentów muzycznych gromadzi automofony, czyli grające szafy, pozytywki, gramofony, z różnych krajów. Ta bogata kolekcja wzbudza duże zainteresowanie nie tylko prywatnych osób, lecz również pracowników muzealnych i muzykologów.

T. Czwordon - muzyk, działacz społeczny i kolekcjoner uhonorowany został wieloma nagrodami, medalami i odznaczeniami państwowymi: Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury, Złotym Krzyżem Zasługi i in.

Tadeusz Czwordon zmarł w 1995 roku.

Agnieszka Pokropek

Tadeusz Czwordon — muzyk, kolekcjoner, popularyzator i budowniczy instrumentów muzycznych w Wielkopolsce, w: „Wielkopolskie Zeszyty Folkloru”. Poznań: Wojewódzka Biblioteka Publiczna. Red. Zofia Płatkiewicz, Janusz Jaskulski, Zofia Kozłowiecka, Bogusław Linette, Jolanta Stzszyńska. 1995 Nr 2, s. 22-31.