Stanisława Czech-Walczakowa urodziła się w 1903 r. w Zakopanem i tamże mieszkała. Była starszą siostrą Bronisława Czecha, znanego narciarza, olimpijczyka, taternika, kuriera Polski Podziemnej, więźnia Oświęcimia tam zmarłego 5 VI 1944 r. W młodości pod wpływem wszechstronnie uzdolnionego brata próbowała malować obrazki na szkle, w latach 1930-32 była zatrudniona w pracowni Stanisława Gąsienicy-Sobczaka przy malowaniu ceramiki.

Właściwy rozwój jej twórczości malarskiej nastąpił po 1957 r. W latach 70-tych współpracuje z cepeliowskim Zrzeszeniem ,,Milenium”. Utrzymuje żywe kontakty z Muzeami. Jest zapraszana na liczne konkursy i wystawy sztuki ludowej, głównie malarstwa na szkle zdobywając nagrody i wyróżnienia (Zakopane, Rabka, Nowy Sącz, Kraków). Jej twórczość artystyczna ściśle związana była z kolekcjonerstwem i wystawiennictwem. Wspólnie z drugą siostrą Janiną Czech-Kapłonową w rodzinnym domu gromadzi pamiątki po Bronisławie wzbogacając zbiory o własne obrazy. Już w 1977 r. pod patronatem Muzeum Tatrzańskiego, STL-u i Cepelii powstaje Izba Twórcza, która od 12 III 1983 r. stała się oddziałem Muzeum

Tatrzańskiego jako ,,Izba pamięci Bronisława Czecha”. W 1985 r. zostaje „Matką Chrzestną” statku, który otrzymuje imię „Bronisław Czech”. W rok później statkiem tym płynie w pierwszym rejsie do Brazylii.

W malarstwie na szkle nawiązuje do tradycyjnych wzorów malarstwa podhalańskiego, ale wzbogaca go też o nowe, indywidualne tematy i kompozycje. Rysunek i kolorystyka jej obrazów są czytelne i czyste, znamionujące dużą wyobraźnię i umiejętności twórcze. Obrazy S. Czech-Walczakowej posiadają muzea W Zakopanem, Rabce, Nowym Sączu, w Nowym Targu, w Krakowie, Warszawie, Toruniu, Poznaniu, Wrocławiu, także w licznych prywatnych kolekcjach krajowych i zagranicznych.

Stanisława Czech-Walczakowa zmarła w 1993 roku.

Marian Pokropek