Jan Kawulok urodził się 20 września 1899 r. Był wszechstronnie uzdolnionym góralem umiejącym wykonywać różnorodne przedmioty z drzewa: sprzęty domowe, meble, naczynia zasobowe, a przede wszystkim instrumenty muzyczne. Wytwarzał wszystkie rodzaje tradycyjnych instrumentów pasterskich: gajdy, trąby wałaskie, rogi pasterskie, fujarki o różnej długości i tonacji. Mając dobry słuch i zdolności muzyczne grał na wszystkich instrumentach z wyjątkowym mistrzostwem.

Był reprezentacyjnym solistą w Zespole Pieśni i Tańca „Koniaków”, z którym występował na wielu imprezach folklorystycznych w kraju i za granicą. Był także wspaniałym gawędziarzem. Znał jak nikt inny we wsi miejscowe legendy, opowiadania, zwyczaje, pieśni, melodie. Ciągle je wzbogacał o nowe, przez siebie wymyślane wątki i humorystyczne opowieści - miał bowiem także zdolności literackie. Na co dzień i od święta nosił tradycyjny strój góralski i nadzorował własne muzeum regionalne urządzone w starej, stuletniej chałupie kurnej odziedziczonej po ojcu. W muzeum tym były zgromadzone stare meble i sprzęty oraz duża kolekcja instrumentów muzycznych. Dom-muzeum zwany Beskidzką Izbą Twórczą Kawuloka przez wiele dziesiątków lat był największą atrakcją turystyczną w Istebnej. Zwiedzający mogli obejrzeć nie tylko stary dom i jego wyposażenie, ale także posłuchać gry na instrumentach samego twórcy oraz barwnych opowieści o zamierzchłej przeszłości Górali Beskidzkich. J. Kawulok wykonał też wiele instrumentów muzycznych dla Zespołów regionalnych i do zbiorów muzealnych polskich i zagranicznych. Instrumenty te oddające właściwe brzmienia wyróżniały się ponadto bogatym zdobnictwem snycerskim i intarsją.

Twórca wielokrotnie nagradzany przez Ministerstwo Kultury i Sztuki, Cepelię, Muzea, Stowarzyszenia Kulturalne. Tradycję rodzinną podtrzymuje córka Zuzanna Kawulok, też laureatka Nagrody im. O. Kolberga w 1994 r.

Jan Kawulok zmarł 13 V 1976 roku, został pochowany na cmentarzu w Istebnej.

Marian Pokropek